Trunkowy

    Pani się nie boi, na moment przysiądę. Spokojnie! Pani nie ucieka, śmierdzę, ale nic złego nie zrobię, nawet dalej usiądę, czasem chce się pogadać. Pieniędzy pani nie ma? A kto powiedział, że potrzebuję? Wam się zawsze wydaje, że jak bezdomny zagada, zaraz będzie żebrał. I jeszcze powie pani, że każdy bezdomny to naciągacz i pijak, co? W tym względzie, to ja tylko trunkowy jestem. Z kasą latem nie ma problemu. Tu się komuś śmieci wyniesie, tam auta popilnuje albo umyje, tynk zbije się przy remoncie, wiadra z gruzem powynosi, puszek sporo można zebrać przyjemnie, nad morzem. Latem człowiek wolny od przysłowiowego dziadowania pod kościołem.

Pani wie, co jest pod kościołem? Wcale niełatwo bezdomnemu. Raz, że Polak katolik do kościoła zabiera dwa złote na tacę i drugie tyle na parafialną gazetkę, więc do wspierania bliźniego rwać się nie może, a dwa? Wszystko to odstrojone jak stróż w Boże Ciało, najlepsze garniaki, wyczyszczone sandały, krawat na szyi, garsonka z butiku, bezdomny im śmierdzi wyrzutem, jakby co najmniej z rodziny był! Gały w niebo wbiją albo w asfalt, obcasy będą oglądać, jakby przez trawnik szli, ale wolą udawać, że nie widzą śmierdziela z kartonem. Dlatego nie pcham się ani do kościoła, ani w pobliże. W niedzielę najlepiej z kwatery nosa nie wysadzać. Żeby ludzi nie straszyć, nie burzyć święta, nie przypominać, że święty spokój życia trwa chwilę i wszystko może się zmienić. Zanim się obejrzą sami zaczną śmierdzieć na chodniku, z czapką w garści. Nie lubią takich myśli, oj nie lubią!

Pani nie przesadza, jaki ja tam mądry? Fakt faktem, coś tam kiedyś skończyłem, ale to za peerelu było, bo ja do pięćdziesiątki biegnę, wiem, na więcej wyglądam. Coś tam pod czapką nosiłem, ale do pracy nikt mnie już nie weźmie. Też by pani tak wyglądała, jakby nie było gdzie się umyć, jakby tak od dwóch miesięcy spała pani w lesie. Żywa partyzantka i jeszcze ten upał. Pani wie, człowiek śmierdzi, a nawet jak wejdzie do stawu, przepłucze się, to łachy śmierdzą, a ja jeszcze trunkowy jestem, to już w ogóle na margines skazany. Ale szkoły miałem, policealną i średnią najpierw. Za magazyniera byłem dwadzieścia lat, a to sprzyjało, pani wie. Nic człowiek porządnie nie mógł załatwić bez flaszki, no i albo sam stawiał albo dług wdzięczności przyjął i dziś nie mam nic. Żonce odwaliłem mieszkanie, a jak było wykupione, wyremontowane, spłacone, to postawiła warunek: leczysz się albo wypad i postawiła na swoim. Nawet prawa rodzicielskie mi odebrała, to śmierdzę po krzakach jak locha przed odstrzałem. Nie mogę mieć żalu do kobiety, bo leczenie może i dobre, ale jak ten świat na trzeźwo znieść? No sama pani powie! Tu wszystko chodzi odwrotnie jak w samolocie!

    Słyszała pani kilka dni temu? W takiej Norwegii, tak? Spokojny kraj, najszczęśliwszy na świecie, ludzie na zwolnionych obrotach żyją i pracują, cudzoziemców przyjmują i co? Gazetę znalazłem, przedwczoraj, tu na ławce i co czytam? Że to kraj terroru socjalnego był, że niby taka troska o społeczeństwo, o demokrację, żeby każdy syty chodził i zadowolony. I na co przyszło? Jednemu reniferowi w rogi poszło i strzelał do dzieciaków jak do tarczy! Można się nie napić? Sama pani powie, jak znieść na trzeźwo kretyna rozwalającego siedemdziesiątkę własnych ziomali? Żeby jeszcze do kolorowych strzelał, do obcych znaczy, łyknąłbym jedno wino mniej, zrozumiał posranego faszystę, przynajmniej bym spróbował! Ale własny naród rozwalać?! Bez wojny?! Z dobrobytu?! I co mi z tego, że powiedzą, że on psychopata był?! Że to dwa procent każdej populacji?! Co mi po tym, że uwierzył we własną porąbaną misję jakąś? Na trzeźwo tego nie da się przeżyć. Teraz pani pomyśli, ile takich jeleni kryją te kanciapy w blokowisku dookoła tu? Jaką ma pani pewność, że wróci dziś do domu? Co pani?! Że jak dwa bloki dalej mieszka, to ma pani pewność? Najmilsza, a kto pani zagwarantuje, że w tym jednym bloku po drodze, nie siedzi przed swoim komputerkiem pięciu takich, co od rana do nocy ćwiczą strzelanki na ekranie? I tak im już palma odwaliła, że nie odróżniają życia od gierki? A może kretyn jeden z drugim ma za firanką kałacha? Wywali do pani przez okno jak do kreskówki, bo mu komputer mózg w kisiel przerobił!

    Ja mam takiego kumpla, wie pani, żadna spółka, razem trunkowi jesteśmy, co cięższe kawałki czasem na złom zatargamy, żaden zespół, ale w nocy, to na zmianę. On pilnuje, ja śpię, potem on komara tnie. Niby w lesie, niby daleko od ludzi, ale jaką mam pewność, że debil nie przyjdzie z kanistrem mnie spalić i wstawi filmik na jutubie? Słyszałem o takich, nawet takich spotkałem, co mi grozili i wolę nie wiedzieć, po co te ich jutuby. Teraz wszędzie tym straszą, nie może być nic dobrego.

No nie da się nie pić! Jak inaczej to znieść? Wczoraj nawet Lepper się powiesił! Nie zdzierżył, a jeszcze niedawno rżał, że nie da się zgwałcić prostytutki, taki dowcipas wypasiony i zadowolony jak tucznik w sylwestra, pamięta pani? I co? Raz, dwa, trzy i na breloczek się zrobił! Kto by pomyślał? I teraz się zacznie nowa jazda przed wyborami. Zobaczy pani, najpierw gadka o długach, że bez szans w wyborach, że niby taka przyczyna. Ale od słowa do słowa i przyjdzie sensacja. Można powiedzieć, że ona już zawisła w powietrzu razem z nim. Zaraz usłyszy pani, że to nie on sam, że powiesili go przeciwnicy polityczni, ci co niszczą kraj. Pani wie, z której strony to przyjdzie, nie? Jasne, wszyscy wiemy, kto go wicepremierem robił na pośmiewisko światu, to teraz w pomnik ofiar męczeństwa go przerobią i wystawią na tych, co stali, gdzie zomo. Znamy to nie od dziś.

    Pani wie, ja mam wolny cały dzień, czego jak czego, ale przeczytania gazety, to mnie ludzie nie żałują, ja jestem na bieżąco. Trunkowy owszem, ale jełop to już nie bardzo. Tylko taka niezdrowa zależność jest, że im więcej czytam tym bardziej trunkowy, zależność niezależna od woli, ale jak inaczej żyć? W kraju, gdzie durnota jest mądrością? Nie da się! A myśli pani naród nie kupi nowej głupoty spiskowej? Jak ten naród głodny jest wroga, sensacji i nienawiści, na krew wyczulony jak wilk, to wszystko łyknie!

    Chrzanię taką demokrację, a wiem, że innej nie będzie, tylko jak w niej żyć? W znieczuleniu! Dlatego nawet dobrze, że trunkowy jestem. Rozumiem, obowiązki, dziękuję, że pogadać mogłem. Jeszcze są normalne kobiety. Pani weźmie to ode mnie, naprawdę, dzieciom da, ja tego nie zjem. Nie przepadam za nabiałem. Panie z delikatesów zawsze mi wciskają serki, jogurty, pani się nie boi, przed chwilą mnie dały, myślały, że ja głodny jestem, że na kolację. Ale ja tu po sąsiedzku dostałem obiad od sióstr zakonnych, nawet mnie nowe ciuchy dały, to dziś obmyję się pod hydrantem, stare łachy wywalę. Nie, no te serki, to jeszcze dwa dni ważności mają. Nie dziś, to jutro pani zje z dzieciakami, ja nie mogę. Jak to tanie winko walnę i te serki, z przeproszeniem sraki się boję, bo nie ma nic gorszego dla bezdomnego jak trunkowy jest.